Melding:
nadat vorig jaar al tientallen bomen zijn gekapt op de heuvel tussen Cadier en Keer en Het Rooth (Limburg, oost van Maastricht), wordt het dezer dagen nog eens flink overgedaan, en over een vele malen groter oppervlak, zogenaamd om enkele bijzonder plantjes “ruimte te geven”. Het is een gotspe, en het lijkt wel of ze elke tweede boom laten sneuvelen. Grote boosdoener lijkt vooral het management van de Stichting Het Limburgs Landschap ( “natuur moet gemanaged worden, dat kun je niet aan zichzelf overlaten”).
graag delen
A. Rekelhof
Na lange tijd weer eens wezen wandelen in het gebied waar ik een paar jaar heb gewoond. Ik huurde in die tijd een appartement in hoeve Wachtendonk in Pesaken (Gulpen).
Vanaf de hoeve ging een 400 meter lange holle weg de heuvel op (Ootwinkelsweg) richting Crapoel, Landsrade, e.d. Eenmaal op de heuvel kon je alle richtingen uit wandelen.
Wat schrok ik toen ik zag dat van deze holle weg niets meer over is. De weg is meters breder geworden en volkomen geëgaliseerd … Hoe is het mogelijk dat een zo karakteristiek element in het Limburgs landschap als een holle weg door graafmachines vernietigd is geworden, en dat men het heeft laten vernietigen !?
Boven op de heuvel aangekomen bleek dat daar ter rechterzijde van de weg, in een gebied van 300 meter lang en 100 meter breed, een enorme kaalslag te hebben plaatsgehad. De boomkap is bovendien ook nog eens zeer gebrekkig, amateuristisch en slordig uitgevoerd en werden afgezaagde bomen en stapels hout willekeurig in de woestenij achtergelaten, al had men er geen tijd voor die te verwijderen. Het is pijnlijk om langs zo’n gebied te lopen.
Het was daar een zeer rijk stukje natuur!
Ik ben verbijsterd. Hoe kan dit zo allemaal in deze tijd?