Massale bomenkap bedreigt de Nederlandse natuur, ook in Noord- en Oost-Nederland, bijvoorbeeld in het Dwingelderveld, het Strubben/Kniphorstbos, de Sallandse heuvelrug en Nationaal Park Drents Friese Wold. Als alle plannen doorgaan, verdwijnt er enorm veel bos. Dit terwijl Nederland in vergelijking met onze omliggende landen al weinig bos heeft. De ontbossing in Nederland is procentueel gezien even groot als de afname van het tropische regenwoud. Over de ontbossing in het buitenland hebben we het hoogste woord, vanwege de afname van CO2 opname. Voor het Nederlandse bos geldt het CO2 argument blijkbaar niet.
De bedreiging van onze bossen komt deze keer niet van de zure regen. De verantwoordelijken zijn natuurbeheerorganisaties als Staatsbosbeheer (SBB) en Natuurmonumenten (NM) en de overheid. Zij zijn eenzijdig gericht op het creëren van cultuurlandschappen ten koste van bos en natuurlijke ontwikkeling.
Willekeurig
Grote stukken bos moeten wijken voor heidegebied en/of stuifzandgebieden. Deze landschappen komen hier echter van nature niet duurzaam voor. Ze zijn ontstaan door massale kap en overbegrazing. De natuur laat hier geen spaan van heel. Ze verbossen snel. Heidevelden en zandverstuivingen zijn landschappen die stilstaan, waar de natuurlijke ontwikkeling is uitgehaald. Om het creëren van cultuurlandschappen te rechtvaardigen wordt vaak een willekeurig ijkmoment gekozen waar men naar terug wil: ‘In 1850 was hier heide’. Dit heeft echter niets te maken met natuur en natuurlijke ontwikkeling.
Pien Peeters
Ik ben zo blij met jullie?Eindeljk gerechtigheid