Melding:
En hóp! Daar ging er een! Voor mijn verbijsterde ogen zag ik de esdoorn vallen die al jaren het uitzicht van onze buren bepaalt. Mijn waakzaamheid was niet voor niets geweest, maar kon mij niet meer helpen. Nog voor ik ter plekke kwam was de boom al in pulver verdwenen.

Ik gebaarde naar de geoordopte mannen in hesjes. Het kabaal was zo overweldigend dat ze volstonden met een neer-halende beweging te maken. Ja, dat die boom kassie – wijlen was hoefde mij niet te  worden uitgelegd. Ik ging mijn huis weer in en belde de gemeente. Een vriendelijke dame vertelde mij dat de opperhoofdman van de groen-begroeïng ‘in overleg’ was, en dat ik zou worden terug gebeld. Ze noteerde: ‘nieuwe boom’….omdat ik wilde weten of -en wanneer- die boom vervangen zou worden door een nieuwe.

Een dag is voorbijgegaan, en de opperhoofdman had niet gebeld. Maar na mijn eigen tweede poging kreeg ik hem zowaar te spreken. Ook hij was vriendelijk. Het (foutieve) nummer dat hij had terug gebeld gaf hem een verbaasde meneer in Wormerveer. Die wist niets over ‘mijn’ Esdoorn. Dus gelukkig maar dat ik zelf nog eens belde.

Waarom moest deze boom het loodje leggen, vroeg ik?

Na een lange inleiding over de deskundigheid van de boomspecialisten kreeg ik net als enkele jaren terug weer te horen dat het ‘aanzicht bosplantsoen’ in de gemeente veranderd was in Engels Gazon. Vandaar het ‘omhoog snoeien’ van de kruinen en het verwijderen van elke wildgroei. De Esdoorn had geleden aan ‘okselverrotting’. Dus weg ermee, binnen twee tellen. Maar op mijn verzoek beloofde hij dat er een nieuwe boom zal komen, zij het pas vanaf het nieuwe plantseizoen, vanaf op zijn vroegst november. Want zo’n nieuwe boom ‘moet eerst in de planning worden opgenomen’, en nu hebben de plantsoenwerkers nog genoeg te doen.
Dat is te horen. Ook vandaag dendert het dorp van de doffe rommelgeluiden, waarbij ik me realiseer dat bij elke plof weer een verrotte oksel valt.

Onze huidige gemeenteraad is iets gunstiger jegens het groen gestemd dan de vorige. Het opperhoofd gaf toe dat men nogal tuk op veelvuldig kappen is geweest. Maar dat gaat nu gedeeltelijk goed gemaakt worden beweerde hij. Met sprietjes van nieuwe bomen. Ik treurde hardop dat ik die tijdens mijn leven niet volwassen meer zie worden.

Realiseert een nog jong iemand zich eigenlijk wat dat betekent? De bomen die ons jarenlang omringden, en die we groter zagen groeien, zijn in één klap verdwenen. De nieuwe sprietjes hebben twintig à dertig jaar nodig om dezelfde wasdom te bereiken. Intussen moeten de vogels een heenkomen zoeken. Er zal minder zuurstof in de lucht zijn, en meer geluidshinder.

En al die tijd grijnst die lege plek tegenover het huis me aan. Zonder okselverrotting.

Ik vraag me af wat erger is.

graag delen