Melding:
Toen ik hier 8 jaar geleden kwam wonen, trof ik dichte, sprookjesachtige bossen aan met verwilderde feeërieke paadjes, knoestige bomen, van die oude, authentieke prachtig gevormde oerbomen waar je onder weg kon kruipen.
In de lente was het alsof je in een kijkdoos wandelde, met groen gefilterd licht. Het gaf zo’n veilig, beschermd gevoel. Je kon er je helemaal vrij voelen en je in een andere wereld wanen. Heerlijk ontspannen. Alle zorgen vcan je afzetten.
In die 8 jaar is hier roofbouw gepleegd. Men verdedigt de massale kap met allerlei smoesjes: eerst moest er bos wijken voor een toegangspoort met enorme parkeerplaats. Daarna moesten bomen wijken om de meest prachtige paadjes te verbreden. Toen was het dat de bomen teveel grondwater zouden verbruiken. Toen was de reden dat de bomen te oud waren. Toen was het een beheersplan.
De rest wordt kapot gereden door groepjes mountainbikers.

In werkelijkheid zit er een verdienmodel achter. Op internet vond ik een pdf van de P10. Plattelandsgemeenten die zich bij de randstad  aanbieden als achtertuin om te recreëren en biomassa vandaan te halen. Dus wordt alles kaalgeplukt. Men ragt met zware grondmachines door bospercelen. Waar niets overblijft dan kale, lege vlaktes.
Soms laat men alleen hele dunne, rechte stammetjes staan, wat een troosteloze aanblik vormt met de vernietigde bosgrond, waar veel afgerukte takken blijven liggen tussen de diepe bandensporen.

Op de grote startbaan is ook alle brem, die in de lente een gele zee vormde, gesnoeid. Alsmede de dichte braamstruiken waar vogels en marterachtige dieren hun eten vandaan haalden. De reetjes kunnen zich daar ook niet meer verschuilen, nu alle bosjes geroofd zijn.

Het honderden jaren oude domineespaadje in Havelte is ontdaan van zijn prachtige oude bomen. De uitgedunde bosjes tonen een rommelige aanblik, het is gewoon niet om aan te zien.

Op de Havelterberg is het bos uitgedund en een ravage achtergelaten. Alle Drentse krenten die in de lente wolken van bloesem langs de weg vormden, zijn gekapt. Ook op het terrein dat officieel van defensie is, wordt rigoreus alles gekapt. Het sprookjesbos is niet meer. Nergens.

Ook langs de Drentse hoofdvaart, tussen Havelte en Meppel worden bomen zonder reden gekapt of zo erg gesnoeid dat bijna alleen nog een stam overblijft met een paar zijtakken. Die bieden op de fiets geen bescherming meer tegen de hete zon, van de zomer.

Kortom: het ziet er niet meer uit.
Het perceel langs de van Helomaweg herstelt zich van de kap. Maar de mooiste bomen zijn verdwenen, de sfeer is weg.
Ook in het dorp zelf wordt fanatiek gesnoeid en gekapt. Ik snap nog steeds niet waarom de prachtige bomen in het winkelcentrum moesten wijken. Zij waren gezichtsbepalend, sfeerverhogend, gaven schaduw in de zomer. Wat er voor terug gekomen is: een betonnen bak voor de fietsen, truttige plantjes en wat ielige boompjes. Voor de vogels en talloze andere dieren is dit een ramp. Voor de mensen ook. Bomen nemen stikstof op en produceren zuurstof. En ik lijk de enige die zich hier zorgen om maakt. Wandelen doe ik niet meer. Ik kan de troosteloze aanblik niet meer aanzien. En vraag mij af waarmee men wil stoken, nu de achtertuin van de randstad nagenoeg leeggeroofd is.

graag delen