Kapwoede van natuur(beschermings) organisaties!

768 514 Meldpunt Bomenkap

Grote zorgen over rigoureuze ontbossing in Nederland

Op dinsdag 1 januari jl. waren Fransien en ik heerlijk wezen wandelen in het Schaffelaarsebos te Barneveld, een bos met veel jeugdherinneringen.  Eigenlijk kun je het tegenwoordig geen bos meer noemen, want het heeft meer weg van een park, want zo ontzettend groot is het nou ook weer niet, maar toch…!

Aan het einde van de wandeling maakte Fransien nog even een leuke foto van mij tussen de ‘Twaalf Apostelen’, tenminste zo noemden wij de bomengroep vlakbij de parkeerplaats.  Echt iets voor de jeugd om er in te ravotten, want zo’n aparte bomengroep heeft gewoon iets aantrekkelijks, zelfs voor ons ouderen!

Louis tussen de 'Twaalf apostelen', grappige ervaring. Net of je alles van vroeger weer opnieuw beleeft, schitterend gewoon! – Foto: ©Fransien Fraanje

Louis op dinsdag 1 januari 2019 tussen de ‘Twaalf apostelen’ in het  Schaffelaarsebos te Barneveld  – Foto: ©Fransien Fraanje

Louis op zaterdag 2 maart 2019 bij het kale restant van de mooie bomengroep – Foto: ©Fransien Fraanje

Regelrechte ramp

We konden het bijna niet geloven, toen wij de ingezonden brief in de Barneveldse Krant van 15 februari jl. lazen.
Nou… v
andaag zijn we er samen wezen kijken en hebben we de plaats des onheils gezien, wat een regelrechte ramp, dit is toch onvoorstelbaar!  En niet alleen wij waren totaal verbijsterd bij het aanschouwen van de overgebleven stobben, maar ook anderen hadden blijkbaar iets met deze aparte bomengroep, die nu bijna met de grond gelijk is gemaakt! ( Lees hieronder)

Grootste kaalslag

Wat is dit toch bij onze (gerespecteerde) natuurbeschermingsorganisaties? Want wij begrijpen er ondertussen – letterlijk en figuurlijk – geen ‘hout’ meer van en blijkbaar zijn we niet de enigen. Deze kapwoede is blijkbaar niet te stuiten, niet alleen aangetaste maar ook heel veel gezonde bomen, worden geveld. Dit is ongehoord, de grootste kaalslag sinds de Tweede Wereldoorlog!

Grote zorgen

Bomenkap tekening

Zo… dat is dan de laatste!

De discussie over het Nederlandse bosbeleid staat in de schijnwerper, na scherpe woorden van een oud-directeur van Staatsbosbeheer in de media over het kapbeleid van ’s lands grootste bosbeheerder.

Mensen maken zich terecht zorgen over de kap van bos in hun omgeving? Natuurlijk weten ook wij wel dat bomenkap bij een gezond bos hoort, zolang dat bos ook echt bos blijft.

Maar… heel veel bos verdwijnt momenteel om zogenaamd plaats te maken voor andere of nieuwe natuur. Heel begrijpelijk dus, dat mensen zich overal in Nederland, grote zorgen maken over deze rigoureuze ontbossing in hun directe leefomgeving en ook daarbuiten!

Bron: de Veluwenaar

______________________________________________________________________________________________________________________

Hoe Staatsbosbeheer zijn eigen draagvlak wegkapt!

“Staatsbosbeheer blijft burgers negeren, na de Oostvaardersplassen nu bij de onnodige houtkap”, schrijft Frits van Beusekom.(Van 1979 tot 1989 directeur van Staatsbosbeheer).

Niet serieus genomen

De critici zijn vaak ontwikkelde mensen met oprechte zorgen voor het bos. Ze voelen zich niet serieus genomen. Comités en actiegroepen springen op als paddenstoelen in het herfstbos. Zo creëert Staatsbosbeheer zelf het verzet, dat zich inmiddels heeft uitgebreid over het hele land. Het zal de weg naar de politiek ongetwijfeld weten te vinden.

De politiek heeft Staatsbosbeheer gedwongen om te gaan ondernemen. Sindsdien gaat het prat op zijn verdiencapaciteit. Het laat zich echter gijzelen door bio-energiebedrijven en houthandel. De zakelijkheid lijkt nu haar ziel te verkopen.

Lees het hele artikel in:  NRC 6  februari 2019

graag delen
3 reacties
  • adam
    REPLY

    Dat zijn trieste foto’s. Nederland had natuurlijk al weinig bos voordat de oorlog werd verklaard aan al het overgebleven groen, maar wat we vergeten is dat we procentueel weinig bomen hebben voor een klein land. Het verenigd koninkrijk met ongeveer dezelfde cijfers is veel groter, er zijn nog grote wouden in Schotland en Wales, ik ben er geweest, vaak noem je dat in Schotland een ‘-more’ Zoals Braemore of Aviemore.

    er zijn na de grote milieuacties in de jaren ’80 in het geheim verdragen getekend die er binnen enkele dagen doorheen zijn gejaagd, waar wij niets van afweten. Daarom hoor je niets meer van red de natuur campagnes van de jaren tachtig en enkele beschermde statussen zijn komen te vervallen.

Schrijf een bericht

Your email address will not be published.